«دحو الارض» ناب‌ترین خلوت شب برای رجوع به درگاه الهی/ شب و روز «دحو الارض» زمانی است که رحمت خدا در آن نازل مى‏‌شود و قیام به عبادت در آن اجر بسیار دارد.

«دحو الارض» مطابق با بیست و پنجم ماه ذی‌القعده، است و این نعمت بزرگی است که خداوند بر بشر ارزانی داشت که آگاهی از این نعمت خود اولین عبادت این روز است زیراآگاهى از نعمت و کم و کیف آن اولین مرتبه شکر است.

در روایات زیادى آمده است که در بیست و پنجم ذى القعده کعبه نصب گردیده ، زمین گسترده شده ، آدم پایین آمده ، خلیل و عیسى (علیهما السلام ) متولد شدند و رحمت پخش شده است ..

اصطلاح «دحو الارض» از دو کلمه «دحو» به معنایگسترش دادن و «الارض» ترکیب شده است که این مرکب «‌دحوالارض‌» به معنای گستراندن زمین است.

مراد از دحو الارض بیرون آمدن خشکی‌های گسترده زمین از زیر آب است. بنابر برخی روایات و منابع کهن اسلامی، زمین در ابتدا زیر آب بوده است و سپس خشکی‌ها از آب سر برآورده‌اند. روز بیرون آمدن خشکی‌ها یا روز آغاز آن روز دحو الارض نامیده شده است. بنابر برخی روایات تاریخی ، نخستین جایی که از زمین سر برآورد،مکه وکعبه بوده است.

در کتاب‌های ادعیه برای فردا که روزه دحو الارض است اعمالی ذکر کردند؛ «‌روزه این روز که کفاره هفتاد سال است و جز روزه‌هایی است که اهل بیت سفارش کردند، غسل، خواندن دو رکعت نماز در وقت ظهر، در هر رکعت بعد از حمد، پنج مرتبه سوره شمس بخواند و بعد از اتمام نماز بگوید: «لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ‏، سپس بگوید: یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ» و زیارت امام رضا (ع)

ابن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۷۷، ج۲، ص۲۷-۲۹؛ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱، ص۶۷۱ – ۶۹۹معنای دحوالارض

«دَحو» به معنای گسترش است و برخی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلی اش تفسیر کرده اند. منظور از دحوالارض (گسترده شدن زمین) این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب های حاصل از باران های سیلابیِ نخستین فراگرفته بود. این آب ها، به تدریج در گودال های زمین جای گرفتند و خشکی ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده تر شدند.

از سوی دیگر، زمین در آغاز به صورت پستی ها و بلندی ها یا شیب های تند و غیرقابل سکونت بود. بعدها باران های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره ها گستردند. اندک اندک زمین هایِ مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان و کشت و زرع پدید آمد. مجموع این گسترده شدن، «دَحو الارض» نام گذاری می شود.

برنامه های معنوی

زمین، گاهواره زندگی انسان و همه موجوداتِ زنده است، که با تمام کوه ها، دریاها، درّه ها، جنگل ها، چشمه ها، رودخانه ها، معادن و منابع گرانبهایش، نشانه ای از نشانه های آفریدگار به شمار می آید که آن را گسترانیده است. روز دحوالارض ـ روز گسترش زمین ـ روز بسیار مبارکی است و آداب و اعمال ویژه ای دارد؛ از جمله:

۱٫ روزه داشتن که ثواب هفتاد سال عبادت را دارد.
۲٫ احیا و شب زنده داری شب دحوالارض که برابر با یک سال عبادت است.
۳٫ ذکر و دعا.
۴٫ انجام غسل به نیت روزِ دحوالارض و نماز مخصوص آن.

زیارت حضرت امام رضا ـ علیه السلام ـ بهترین و با فضیلت‌ترین عمل مستحبی این روز است

﷽
اعمال شب و روز دحو الارض

روزه: یکی از آن چهار روز است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است، در روایتی روزه‏اش مثل روزه هفتاد سال است و در روایت دیگر کفاره هفتاد سال است، هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت به سر آورد از برای او عبادت صد سال نوشته شود، از برای روزه‏ دار این روز هر چه در میان آسمان و زمین است استغفار کند، این روزی است که رحمت خدا در آن منتشر شده، از برای عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیاری است.
نماز: نمازی که در کتب شیعه قمیین روایت شده است، آن دو رکعت است، در وقت چاشت(از صبح تا قبل از ظهر)
در هر رکعت بعد از «حمد»، پنج مرتبه «توحید» و «الشمس» بخواند و بعد از سلام نماز بخواند «لا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ»، پس دعا کند و بخواند «یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ» .

توجه توجه

فردا دحوالارض است
دحوالارض چه روزی است ؟

بیست و پنجم ذیقعده،
هم زمان با دحوالارض یعنی گسترش یافتن زمین است. از امیرالمومنین ـ علیه السلام ـ روایت شده است که فرمودند:

«نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست وپنج ذی القعده بود. کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت.»

همچنین در برخی از روایات این روز به عنوان روز قیام امام زمان مهدی موعود(عج) معرفی شده و خاتم المحدثین، شیخ عباس قمی (ره) روز دحوالارض را از چهار روز معروفی ذکر کرده که روزه آن ثواب هفتاد سال عبادت را دارد.

روز دحوالارض از روزهای پر برکت خدا برای بندگان سالک الی الله

در کتاب شریف «المراقبات» روایت است که امام رضا ـ علیه السلام ـ فرموده اند:

در شب بیست و پنجم ماه ذى القعده حضرت ابراهیم (ع) و حضرت عیسى (ع) متولد شده اند.
در این روز، رسول خدا ـ صلى الله علیه و آله ـ به قصد حجه الوداع از مدینه با یکصد و چهار هزار یا یکصد و بیست و چهار هزار و حضرت فاطمه (ع) و تمامى اهل بیت خود از راه شجره به مکه عزیمت نمودند.

توبه، استغفار، عبادت و شب زنده داری از اعمالی است که در شب دحو الارض سفارش و تأکید بسیاری برای انجام دادن آنها شده است.

شب و روز دحوالارض نمازها و ادعیه مخصوصی دارد که کیفیت آنها در کتاب مفاتیح الجنان مرحوم شیخ عباس قمی (ره) آمده است.

حسنانیوز: شب بیست و پنجم ذی القعده دَحْوُالاْرْض(یعنی پهن شدن زمین از زیر خانه کعبه بر روی آب) و از لیالی شریفه است که رحمت خدا در آن نازل می شود و قیام به عبادت در آن اجر بسیار دارد
از حَسَن بن علی وَشّا روایتست که گفت من کودک بودم که با پدرم در خدمت امام رضا(علیه السلام) شام خوردیم در شب بیست و پنجم ماه ذی القعده پس فرمود که امشب حضرت ابراهیم(علیه السلام) و حضرت عیسی(علیه السلام) متولّد شده اند و زمین از زیر کعبه پهن شده است پس هر که روزش(روز بیست و پنجم) را روزه بدارد چنان است که شصت ماه را روزه داشته باشد

به روایت دیگر است که فرمود در این روز حضرت قائم (علیه السلام) قیام خواهد نمود روز بیست و پنجم روز دحوالأرض است و یکی از آن چهار روز است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است و در روایتی روزه اش مثل روزه هفتاد سال است و در روایت دیگر کفّاره هفتاد سالست و هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبات بسر آورد از برای او عبادت صد سال نوشته شود و از برای روزه دار این روز هر چه در میان آسمان و زمین است استغفار کند و این روزی است که رحمت خدا در آن منتشر گردیده و از برای عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیاریست

برای روز دحو الارض چند عمل وارد شده است:

روزه (که فضیلتش ذکر شد)

عبادت و ذکر خدا

غسل

دو رکعت نماز به کیفیت زیر
این نماز را در وقـت چـاشت(آغاز روز هنگامی کنی آفتاب بلند شد) که در هر رکعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره شمس بخواند و بعد از سلام نماز این دعا را بخواند : لا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلاّ بِاللهِ الْعَلیِّ الْعَظیمِ پس دعا کند و بخواند: یا مُقیلَ العَثَراتِ اَقِلْنی عَثْرَتی، یا مُجیبَ الـدَّعَـواتِ اَجِـبْ دَعْـوَتی، یـا سامِعَ الاَْصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتی، وَارْحَمْنی وَتَجاوَزْ عَنْ سَیِّئاتی وَما عِنْدی، یا ذَاالْجَلالِ وَالاْکْرامِ.

خواندن این دعا که شیخ در مصباح فرموده مستحبّ است خواندن آن : اَللَّـهُمَّ داحِیَ الْکَعْبَهِ، وَفـالِقَ الْحَـبَّهِ وَصارِفَ اللَّزْبَهِ، وَکاشِفَ کُـلِّ کُـرْبَـه، اَسْئَلُکَ فی هذَا الْیَوْمِ مِنْ اَیّامِکَ الَّتی اَعْظَمْتَ حَقَّها، وَاَقْدَمْتَ سَبْقَها، وَجَعَلْتَها عِنْدَ الْمُؤْمِنینَ وَدیعَهً، وَاِلَیْکَ ذَریعَهً…..

زیارت امام رضا( علیه السلام) که افضل اعمال مستحب در این روز استحسنانیوز
حسنانیوز:درباب دحوالارض .۲۵ ذی القعده //فردا۲۷ مرداد.

بیان آیت الله ناصری در فضیلت شب و روز دحوالارض

امیرالمومنین علیه السلام در نهج البلاغه می فرمایند که این دنیا قبل از زمین آب بود، تمام دنیا آب بود زمانی که اراده حق تعلق گرفت بر اینکه آدمی بیافریند، نظر هیبتی به آب شد، که این آب دریا شروع کرد به موج برداشتن و بر هم خوردن. کف غلیظی پیدا شد، حضرت حق نظر رحمتی به این کف کردند و زمین ایجاد شد.

شب ۲۵ ماه ذی القعده یکی از شب های نمونه در سال است. اعمالی هم دارد که اگر انسان بتواند انجام دهد بسیار به مورد است. شب عبادت و خلوت کردن با حق خیلی عالی است. شب پوزش طلبیدن از اشتباهات گذشته است. این شب شب دحوالارض است.

امیرالمومنین علیه السلام در نهج البلاغه می فرمایند که این دنیا قبل از زمین آب بود، تمام دنیا آب بود زمانی که اراده حق تعلق گرفت بر اینکه آدمی بیافریند، نظر هیبتی به آب شد، که این آب دریا شروع کرد به موج برداشتن و بر هم خوردن. کف غلیظی پیدا شد، حضرت حق نظر رحمتی به این کف کردند و زمین ایجاد شد.

اول زمینی که خداوند آفرید زمین مکه مکرمه بود و لذا به زمین ” مکه ام القری” می گویند، بعد از ایجاد زمین مکه نظر مرحمت و رحمانیت زمین از زیر خانه خدا کشیده و پهن شد تا به شکل فعلی رسیده است

اینکه به نبی اکرم صلی الله وعلیه وآله “اُمّی” می گویند معنایش این نیست که حضرت بی سواد بودند.

ملا کاظم معروف و مشهور است در زمان آیت الله بروجردی، بنده مکرر خدمت ایشان رسیدم، امام زاده ای که با چند واسطه به امام می رسید، یک نظر به او کرده بود تمام قرآن را حفظ شد. کشاورزی بود که هیچ سوادی نداشت. در امام زاده خوابیده بود یک حالی برایش پیدا شده بود و توسلی به حضرت کرد، عنایتی کردند به ایشان به طوری که تعداد الف و واوهای آیات را هم بیان می کرد.

حضرت اباعبدالله علیه السلام فرمودند: ” والله ما خلق الله شیئاً إلّا أمره بإطاعته لنا؛ به خدا سوگند که خداوند هیچ چیزی را نیافرید مگر اینکه او را به اطاعت ما امر کرد.” هرچه آفریده است از مخلوقات باشد یا از صفات حق باشد، فرقی نمی کند، همه به فرمانند. آن وقت حضرت حق به فرد بی سواد وحی کند؟! بی سوادی نقص است، (العیاذ باالله) پیامبر اکرم صلی الله وعلیه‎وآله‎والسلم ناقص باشد؟! معنا ندارد.

اینکه می گویند “اُمّی” است مثل این است که می گویند فلانی تهرانیه؛ قزوینیه؛ مشهدیه؛ اصفهانیه؛ به رسول اکرم صلی الله‎وعلیه‎وآله‎ می گویند امی برای این است که ایشان اهل مکه مکرمه است که ام القری است، امی بودن به این معناست.

روز بیست و پنجم ماه ذی القعده روزی است که حضرت عیسی و حضرت ابراهیم به دنیا آمدند. عظمت این ماه به چه دلیلی است، خدا می داند.

شب بیست و پنجم ماه ذی القعده، شبی است که کسی در خانه خدا رود، محروم بر نمی گردد. برای عظمت این شب خداوند عنایت و تفضل می کند. روزه در این روز طبق روایاتی که هست، مطابق با ۷۰ سال است. ۷۰ سال گناه کرده حالا پشیمان می شود و توبه می کند، ۲۵ ماه ذی القعده را روزه می گیرد، خداوند گناهانش را به احترام روزه این روز می آمرزد. حالا این روزه قضای خودش باشد، یا برای دیگری، مستحبی ولو اینکه روزه استیجاری باشد، فرقی نمی کند و برای او فضیلت است.

عبادت در این شب ثواب ۱۰۰ سال عبادت در نامه عملش نوشته می شود.

فردا نمازی دارد تقریبا حدود ساعت ۳، دو رکعت و در هر رکعت بعد از حمد ۲۵ مرتبه سوره “و الشمس” بخواند. بعد هم یک دعایی دارد آن را بخواند که ان شاءالله خداوند خیر دنیا و آخرت را به او می دهد.

حسنانیوز: حیف است که این فضیلت به این بزرگی را از دست دهیم.

اعمال شب و روز دحو الارض

روزه: یکی از آن چهار روز است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است، در روایتی روزه اش مثل روزه هفتاد سال است و در روایت دیگر کفاره هفتاد سال است، هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت به سر آورد از برای او عبادت صد سال نوشته شود، از برای روزه دار این روز هر چه در میان آسمان و زمین استاستغفار کند، این روزی است که رحمت خدا در آن منتشر شده، از برای عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیاری است.
نماز: نمازی که در کتب شیعه قمیین روایت شده است، آن دو رکعت است، در وقت چاشت در هر رکعت بعد از «حمد»، پنج مرتبه «توحید» و «الشمس» بخواند و بعد از سلام نماز بخواند «لا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ»، پس دعا کند و بخواند «یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ»

آیت الله الهدی در خطبه های نماز جمعه مشهد گفت: برحسب آنچه در تقویم ها آمده، امروز جمعه ؛۵ شهرور) بیست و سوم ذی قعده روز زیارتی مخصوص امام هشتم (علیه السلام) است، اما در استهلالی که در سراسر کشور صورت گرفت، اول ماه برای مقام معظم رهبری و مراجع عالی قدر ثابت نشد و چون اول ماه ثابت نشده، بنابراین روز زیارتی، فرداست (شنبه ۶ شهریور) و فردا (شنبه ۶ شهریور) به حساب واقعیت ماه، روز بیست و سوم ذی قعده است و روز دحو الارض دوشنبه ۲۵ ذ قعده مطابق با ۸ شهریور می باشد.

دعا: خواندن این دعا است که شیخ در «مصباح» فرموده، خواندن آن مستحب است: «اللَّهُمَّ دَاحِیَ الْکَعْبَهِ وَ فَالِقَ الْحَبَّهِ وَ صَارِفَ اللَّزْبَهِ وَ کَاشِفَ کُلِّ کُرْبَهٍ أَسْأَلُکَ فِی هَذَا الْیَوْمِ مِنْ أَیَّامِکَ الَّتِی أَعْظَمْتَ حَقَّهَا وَ أَقْدَمْتَ سَبْقَهَا وَ جَعَلْتَهَا عِنْدَ الْمُوْمِنِینَ وَدِیعَهً وَ إِلَیْکَ ذَرِیعَهً وَ بِرَحْمَتِکَ الْوَسِیعَهِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ الْمُنْتَجَبِ فِی الْمِیثَاقِ الْقَرِیبِ یَوْمَ التَّلاقِ فَاتِقِ کُلِّ رَتْقٍ وَ دَاعٍ إِلَی کُلِّ حَقٍّ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَطْهَارِ الْهُدَاهِ الْمَنَارِ دَعَائِمِ الْجَبَّارِ وَ وُلاهِ الْجَنَّهِ وَ النَّارِ وَ أَعْطِنَا فِی یَوْمِنَا هَذَا مِنْ عَطَائِکَ الْمَخْزُونِ غَیْرَ مَقْطُوعٍ وَ لا مَمْنُوعٍ [مَمْنُونٍ ] تَجْمَعُ لَنَا بِهِ التَّوْبَهَ وَ حُسْنَ الْأَوْبَهِ یَا خَیْرَ مَدْعُوٍّ وَ أَکْرَمَ مَرْجُوٍّ یَا کَفِیُّ یَا وَفِیُّ یَا مَنْ لُطْفُهُ خَفِیٌّ الْطُفْ لِی بِلُطْفِکَ وَ أَسْعِدْنِی بِعَفْوِکَ وَ أَیِّدْنِی بِنَصْرِکَ وَ لا تُنْسِنِی کَرِیمَ ذِکْرِکَ بِوُلاهِ أَمْرِکَ وَ حَفَظَهِ سِرِّکَ وَ احْفَظْنِی مِنْ شَوَائِبِ الدَّهْرِ إِلَی یَوْمِ الْحَشْرِ وَ النَّشْرِ وَ أَشْهِدْنِی أَوْلِیَاءَکَ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِی وَ حُلُولِ رَمْسِی وَ انْقِطَاعِ عَمَلِی وَ انْقِضَاءِ أَجَلِی اللَّهُمَّ وَ اذْکُرْنِی عَلَی طُولِ الْبِلَی إِذَا حَلَلْتُ بَیْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَی وَ نَسِیَنِیَ النَّاسُونَ مِنَ الْوَرَی وَ أَحْلِلْنِی دَارَ الْمُقَامَهِ وَ بَوِّئْنِی مَنْزِلَ الْکَرَامَهِ وَ اجْعَلْنِی مِنْ مُرَافِقِی أَوْلِیَائِکَ وَ أَهْلِ اجْتِبَائِکَ وَ اصْطِفَائِکَ وَ بَارِکْ لِی فِی لِقَائِکَ وَ ارْزُقْنِی حُسْنَ الْعَمَلِ قَبْلَ حُلُولِ الْأَجَلِ بَرِیئا مِنَ الزَّلَلِ وَ سُوءِ الْخَطَلِ اللَّهُمَّ وَ أَوْرِدْنِی حَوْضَ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اسْقِنِی مِنْهُ مَشْرَبا رَوِیّا سَائِغا هَنِیئا لا أَظْمَأُ بَعْدَهُ وَ لا أُحَلَّأُ وِرْدَهُ وَ لا عَنْهُ أُذَادُ وَ اجْعَلْهُ لِی خَیْرَ زَادٍ وَ أَوْفَی مِیعَادٍ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهَادُ اللَّهُمَّ وَ الْعَنْ جَبَابِرَهَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ بِحُقُوقِ [لِحُقُوقِ ] أَوْلِیَائِکَ الْمُسْتَأْثِرِینَ اللَّهُمَّ وَ اقْصِمْ دَعَائِمَهُمْ وَ أَهْلِکْ أَشْیَاعَهُمْ وَ عَامِلَهُمْ وَ عَجِّلْ مَهَالِکَهُمْ وَ اسْلُبْهُمْ مَمَالِکَهُمْ وَ ضَیِّقْ عَلَیْهِمْ مَسَالِکَهُمْ وَ الْعَنْ مُسَاهِمَهُمْ وَ مُشَارِکَهُمْ اللَّهُمَّ وَ عَجِّلْ فَرَجَ أَوْلِیَائِکَ وَ ارْدُدْ عَلَیْهِمْ مَظَالِمَهُمْ وَ أَظْهِرْ بِالْحَقِّ قَائِمَهُمْ وَ اجْعَلْهُ لِدِینِکَ مُنْتَصِرا وَ بِأَمْرِکَ فِی أَعْدَائِکَ مُوْتَمِرا اللَّهُمَّ احْفُفْهُ بِمَلائِکَهِ النَّصْرِ وَ بِمَا أَلْقَیْتَ إِلَیْهِ مِنَ الْأَمْرِ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ مُنْتَقِما لَکَ حَتَّی تَرْضَی وَ یَعُودَ دِینُکَ بِهِ وَ عَلَی یَدَیْهِ جَدِیدا غَضّا وَ یَمْحَضَ الْحَقَّ مَحْضا وَ یَرْفِضَ الْبَاطِلَ رَفْضا اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَعَلَی جَمِیعِ آبَائِهِ وَ اجْعَلْنَا مِنْ صَحْبِهِ وَ أُسْرَتِهِ وَ ابْعَثْنَا فِی کَرَّتِهِ حَتَّی نَکُونَ فِی زَمَانِهِ مِنْ أَعْوَانِهِ اللَّهُمَّ أَدْرِکْ بِنَا قِیَامَهُ وَ أَشْهِدْنَا أَیَّامَهُ وَ صَلِّ عَلَیْهِ [عَلَی مُحَمَّدٍ] وَ ارْدُدْ إِلَیْنَا سَلامَهُ وَ السَّلامُ عَلَیْهِ [عَلَیْهِمْ ] وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.»

آداب و اعمال معنوے روز دحوالارض{۲۵ ذےالقعدہ}

روزه گرفتن
روز دحوالارض از چهار روزے اسٺ ڪہ در تمام سال به فضیلٺ روزه گرفتن، ممتاز اسٺ و در روایتے آمده اسٺ ڪہ روزه اش مثل روزه هفتاد سال است؛ و در روایت دیگر ڪفاره هفتاد سال است و هر ڪہ این روز را روزه بدارد و شبش را بہ عبادت بہ سر آورد برای او عبادت صد سال نوشتہ مےشود.

شب زنده دارے:
احیا و شب زنده دارے این شب، برابر با عبادت صد سال است.

ذڪر فراوان خدا

غسل:
انجام غسل مستحبے بہ نیت روز دحوالارض.

خواندن دو رڪعٺ نماز، نزدیڪ ظھر بہ این ڪیفیٺ:
در هر رڪعٺ بعد از حمد “پنج مرتبہ سوره الشّمس” بخوانید

و آنگاه بعد از سلام نماز بگویید:
«لا حَوْلَ و لا قوَّهَ اِلّا بِالله العلی العظیم»

سپس این دعا را بخوانید:
یا مُقیلَ الْعَثَراتِ اَقِلْنی عَثْرَتی یا مُجیبَ الدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتی یا سامِعَ الْاَصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتی وَ ارْحَمْنی و تَجاوَزْ عَنْ سَیئاتی وَ ما عِنْدی یا ذَالْجَلالِ وَ الْاِکْرام.

معنےدعا:
اے درگذرنده لغزشھا، از لغزشم درگذر! اے اجابت ڪننده دعاها! دعایم را مستجاب ڪن! اے شنواے آوازها! صدایم را بشنو و بہ من رحم ڪن و از بدیھایم و آنچہ نزد من اسٺ درگذر! اے صاحب جلالٺ و بزرگوارے.

خواندن دعایے ڪہ با این عبارٺ شروع مےشود:
اللّهمّ یا داحِی الْکعبهَ وَ فالِقَ الْحَبَّه (بہ مفاتیح الجنان، بخش اعمال مربوط بہ دحوالارض مراجعه ڪنید)

زیارت امام رضا (ع):
زیارت حضرت رضا (علیہ السلام) یڪے از بهترین و با فضیلت‌ترین عمل مستحبے این روز است.