درمان آسیب های نخاعی به کمک سلول های شوان

سلول های عصبی بالغ قادر نیستند مانند سلول های دیگر از جمله سلول های پوست جهت ترمیم زخم ها تقسیم شوند. بنابراین جایگزینی سلول های عصبی نیازمند جابجائی و پیوند (transplantation) سلولهای عصبی جدید در محل ضایعه است.
سلول های عصبی دستگاه عصبی مرکزی و محیطی با سلول های پشتیبان به نام سلول های نوروگلیا (neuroglial) همراه هستند.
بعد از آسیب های مغزی یا نخاعی سلول های پشتیبان مستقر در سیستم عصبی مرکزی عمدتاً مانعی برای ترمیم محسوب می شوند، در حالی که آن دسته سلول های پشتیبان که در مجموعه اعصاب محیطی قرار دارند، ترمیم ضایعات را تحریک می کنند. دانشمندان در تلاش بودند که این نوع از سلول های اعصاب محیطی که همان سلول های موسوم به شوان هستند را، جداسازی کرده و آنها را به درون طناب نخاعی منتقل نمایند تا با ایجاد یک محیط متفاوت و تقویتی ترمیم سلول ها را القا نمایند.
در این راهبرد یک فرد نخاعی می تواند به عنوان اهدا کننده برای خودش باشد. زیرا سلول های شوان می توانند از طریق بیوپسی اعصاب محیطی در بزرگسالان به دست آیند.
سلول های شوان، سلول های عصبی و بعضی از سایر سلول ها، پروتئین هایی را می سازند که به نام «عوامل رشد» معروفند و تغذیه سلول های عصبی را به عهده دارند. از طریق شناخت عوامل مذکور در منطقه آسیب، به تنهایی و یا با ترکیب سلول های پیوندی می توان ترمیم اعصاب را به طور چشمگیری تحریک کرد و سلامت سلول های عصبی را ارتقاء داد.