زنان بـی حجاب در قیامت
زنان بـی حجاب در قیامت
امیرالمومنین علے (علیہ السلام) میفرمایند:
روزے با فاطمہ (سلام اللہ علیهـا) محضر پیامبر خدا (صلے اللہ علیہ و آلہ و سلّم) رسیدیم ٬ دیدیم حضرت بہ شدت گریہ مے ڪنند .
گفتم: پدر و مادرم بہ فدایتان یا رسول الله ـ! چرا گریہ مے ڪنید؟
فرمودند: یا علی! آن شب ڪہ مرا بہ معراج بردند٬ گروهـے از زنان امت خود را در عذاب سختے دیدم و از شدت عذابشان گریستم. (و اڪنون گریہ ام براے ایشان است.)
زنے را دیدم ڪہ از موے سر آویزان است و مغز سرش از شدت حرارت مے جوشد.
زنے را دیدم ڪہ از زبانش آویزان ڪردہ اند و از آب سوزان جهـنم بہ گلوے او مے ریزند.
زنے را دیدم ڪہ از پستانش آویزان ڪردہ اند.
زنے را دیدم ڪہ دست و پایش را بستہ اند و مارهـا و عقربهـا بر او مسلط هـستند .
زنے را دیدم ڪہ ڪر و ڪور و لال بود و در تابوتے از آتش قرار داشت ڪہ مغز سرش از سوراخ هـاے بینے اش بیرون مے آمد و بدنش از شدت جذام و برص قطعہ قطعہ شدہ بود.
زنے را دیدم ڪہ ٬ ڪہ از پاهـایش در تنور آتشین جهـنم آویزان است.
زنے را دیدم ڪہ گوشت بدنش را با قیچے هـاے آتشین ریز ریز مے ڪنند .
زنے را دیدم ڪہ صورت و دستهـایش در آتش مے سوزد و امعا و احشاے داخلے اش را مے خورد.
زنے را دیدم ڪہ سرش سر خوڪ و بدنش بدن الاغ بود و بہ هـزاران نوع عذاب گرفتار بود.
و زنے را دیدم بہ صورت سگ که آتش از نشیمنگاہ او داخل مے شود و از دهـانش بیرون مے آید و فرشتگان عذاب عمودهـاے آتشین بر سر و بدن او مے ڪوبند.
حضرت فاطمہ (سلام اللہ علیهـا) فرمودن : پدر جان ! این زنان در دنیا چہ ڪردہ بودند ڪہ خداوند آنان را چنین عذاب مے ڪند؟!
رسول خدا (صلے اللہ علیہ و آلہ و سلّم) فرمودند:
دخترم ! زنے ڪہ از موے سرش آویختہ شدہ بود ٬ موے سر خود را از نامحرم نمے پوشاند.
زنے ڪہ از پستانش آویزان بود ٬ زنے است ڪہ از حق شوهـرش امتناع مے ورزیدهـ.
و زنے ڪہ از زبانش آویزان بود ٬ شوهـرش را با زبان اذیت مے ڪرد …
و زنے ڪہ گوشت بدن خود را مے خورد ٬ خود را براے دیگران زینت مے ڪرد و از نامحرمان پرهـیز نداشت.
و زنے ڪہ دست و پایش بستہ بود و مارهـا و عقربهـا بر او مسلط شدہ بودند ٬ بہ وضو و طهـارت لباس و غسل جنابت و حیض اهـمیت نمے داد و نظافت و پاڪیزگے را مراعات نمے ڪرد ٬ و نماز را سبڪ مے شمرد و مورد اهـانت قرار مے داد.
و زنے ڪہ ڪر و ڪور و لال بود ٬ زنے است ڪہ از راہ زنا بچہ بہ دنیا مے آورد و بہ شوهـرش مے گوید بچہ تو است.
و زنے ڪہ گوشت بدن او را با قیچے مے بریدند ٬ خود را در اختیار مردان اجنبے مے گذاشت.
و زنے ڪہ صورت و دستانش مے سوخت و او امعا و احشاے داخلے خودش را مے خورد ٬ زنے است ڪہ واسطہ ڪارهـاے نامشروع و خلاف عفت و عصمت قرار مے گرفت .
و زنے ڪہ سرش مانند خوڪ و بدنش مانند الاغ بود ٬ او زنے سخن چین و دروغگو بود.
و اما زنے ڪہ در قیافہ سگ بود و آتش از نشیمنگاہ او وارد و از دهـانش خارج مے شد ٬ زنے خوانندہ و حسود بود.
سپس فرمودند: واے بر زنے ڪہ هـمسرش از او راضے نباشد و خوشا بہ حال آن ڪہ هـمسرش از او راضے باشد …
بحارالانوار ٬ ج۵ ٬ص۶۹- زبدہ القصص ٬ ص۲۰۲