امام سجاد (علیه السلام) می فرمایند:

نزدیکترین شما به خدا کسى است که نسبت به اهل منزلش خوش رفتارتر باشد و کسى در پیشگاه خدا بیشتر مورد رضایت است که نسبت به خانواده خود نیکوکارتر و با محبت تر باشد.

تحت العقول، ص ۲۰۱

 

امام صادق علیه السلام:

براى خانواده ات تلاش کن. مبادا آنان براى تو کار و تلاش کنند!

کافی، جلد ۵، صفحه ۱۴۹

 

امام على علیه السلام:

از کسى که از تو عیادت نمى کند، عیادت کن
عُد مَن لا یَعودُکَ

میزان الحکمه، جلد ۱۳، صفحه ۱۷

 

امام على علیه السلام:

بپرهیزید از این که دنیا بر جانتان چیره شود؛ زیرا پیامد زودهنگام آن، ناگوارى است و نتیجه دیررس آن، اندوه است

عیون الحکم والمواعظ، ص ۱۰۱

 

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند :

خوشا بہ حال ڪسانے ڪہ براے خدا گرسنہ و تشنہ شده اند اینان در روز قیامت،سیر میشوند.

وسائل الشیعه،ج ۷،ص ۲۹۹

 

پیامبر اکرم(ص):

«یا علی! ساعتی در خدمت عیال بودن، بهتر از هزار سال عبادت است.»

“جامع الاخبار، ص۱۰۲”

 

پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند :

بهشت را دروازه ای است به نام «ریّان (سیراب) » که جز روزه داران از آن وارد نمی شوند.

معانی الاخبار؛ ح۹۰، ص۴۰۹

 

پیامبر اکرم (ص):

همانا امام حسین علیه السلام چراغ هدایت و کشتی نجات است.

اعلام الوری، ص۴۰۰

 

امام على (ع):

کارخوب را انجام دهید و چیزى از آن را کوچک مشمارید؛ زیرا خُرد آن بزرگ است و اندک آن بسیار

نهج البلاغه،حکمت۴۲۲

 

پیامبر اکرم (صلى لله علیه و آله) :

آیا شما را از چیزى خبر ندهم که اگر به آن عمل کنید، شیطان از شما دور شود، چندان که مشرق از مغرب دور است؟ عرض کردند: چرا. فرمودند: روزه روى شیطان را سیاه مى کند، صدقه پشت او را مى شکند، دوست داشتن براى خدا و همیارى در کار نیک، ریشه او را مى کند و استغفار شاهرگش را مى زند.

منهاج البراعه (خویی) ج ۷ ص ۴۲۶

 

امام علی(ع)فرمودند:

رساترین چیزی که به وسیله ی آن می توانی رحمت الهی را به خود جلب کنی این است که در باطن به همه ی مردم عطوف و مهربان باشی.

منبع : غررالحکم ص ۲۱۲

 

قرآن_و_ماه_مبارک_رمضان

امام رضا (علیه السلام) فرمودند:

هر ڪس ماه رمضان یک آیه از ڪتاب خدا را قرائٺ ڪند مثل اینسٺ ڪہ درماههاے دیگر تمام قرآن را بخواند.

{بحار الانوار ج ۹۳، ص ۳۴۶}

 

پیامبر اکرم (ص)
زنی که شوهر خود را بر انجام کارهایی وادار کند که او توانایی انجام دادن آنها را ندارد، هیچ یک از کارهای نیک او پذیرفته نخواهد شد.
«مکارم الأخلاق، ص ۲۱۵»

 

فلسفه حرام بودن رقص چیست؟؟

تعریف_رقص

رقص حرڪات موزونی است ڪه به منظور لهو و لعب انجام می شود.
و هم چنین برخی گفته اند: هر عملی ڪه عرفاً بدان رقص بگویند.

حرمت رقص در احادیث

درباره « حرمت رقص» ممڪن است به دو گونه احادیث استناد گردد:

۱- دسته ای از آنها به صورت عام، مربوط به نهی از هرگونه لهو و لعب و لغو است، ڪه رقص هم از مصادیق آنها به شمار می رود، مانند حدیث

امام صادق(ع) ڪه فرمودند:

«زمانی ڪه آدم(ع) از دنیا رفت، ابلیس و قابیل زبان به شماتت او گشودند و (در مرگ او شادمانی ڪرده) و به ساز و آواز پرداختند، پس هرڪس ڪه روی زمین به این گونه، لذت جوید به آن دو اقتدا ڪرده است.»

وسایل الشیعه ج۱۷ ص۳۱۴

و یا حدیثی ڪه از امیر المؤمنین علی(ع) نقل شده است ڪه فرمود: «عاقل نیست ڪسی ڪه در پی لعب باشد و دائم با لهو و طرب خود را مشغول سازد».

مستدرڪ الوسایل ج ۱۳ ص ۲۲۰

۲- دسته ای از روایات ڪه صریحاً از رقص نهی ڪرده اند؛ به عنوان نمونه به دو مورد اشاره می ڪنیم.

الف. از امام صادق (ع) نقل شده ڪه پیامبر(ص) فرمود:

«نهی می ڪنم شما را از رقص و مزمار و بربط و طبل».

وسایل الشیعه ج ۱۷ ص ۳۱۳

ب. از رسول خدا نیز نقل شده ڪه نهی ڪرد از ضرب و رقص و هر گونه لهو و لعب، و از حاضر شدن در چنین مجالسی و استماع آن.

[مستدرڪ المسائل ج ۱۳ ص ۲۱۸]

 

در آیات قرآن تنها احڪام ڪلی و اساسی بیان شده است و تفصیل و بیان بسیاری از احڪام در قرآن، به پیامبر واگذار شده است و بعد از پیامبر ائمه(ع) آنها را بیان می ڪنند، بنابراین نباید انتظار داشت تمام احڪام جزئی در قرآن مطرح شده باشد. به عنوان مثال تعداد رڪعات نماز

در روایات ذڪر شده است رقص نیز چنین است و پیامبر اسلام( ص) فرمود : (انهاڪم عن الزفن …) یعنی شما را از رقص نهی می ڪنم. بعید نیست از آیاتی ڪه دستور ترڪ ڪارهای لغو و بیهوده میدهد(۱)

ڪه رقص هم یڪی از مصادیق آن است بتوان استفاده ڪرد حرمت رقص را .
جهت اطلاع بیشتر مراجعه شود به ڪتاب دلیل تحریر الوسیله نوشته علی اڪبر سیفی مازندرانی ج ۶،ص ۲۱۸٫

در ضمن توجه داشته باشید که این استدلال که اگر در قرآن آمده قبول می کنم اشتباه است کسی که قرآن را قبول کند باید روایات و گفته های پیامبر و ائمه (ع) هم بپذیرد. زیرا در آیات مختلف دستور به اطاعت از آنها داده است.

پی نوشت:

۱٫ سوره مومنون آیه ۳٫

 

امام صادق علیه السلام:
هر کس در کفر دشمنان و ستمکاران در حق ما تردید داشته باشد کافر است.

 

امیرالمومنین امام علی علیه السلام میفرمایند:

کسی که دل خویش را با دائم الذکر بودن آباد گرداند، خداوند افعال او را در نهان و آشکار، نیکو می گرداند.

تصنیف غرر الحکم، ص ۱۸۹، ح ۳۶۵۸

 

هر که خدا رابشناسد ترس او در دلش می افتد و هر از خدا ترسان باشد نفسش از دنیا باز می ماند.

امام صادق (ع)
وسایل الشیعه ج۱۵ ، ص۲۲۰

 

پاداش گرفتن روزه در ماه رمضان به خاطر اطاعت از خدا

حضرت علی(علیه السلام) از پیامبر خاتم(صلی الله علیه و آله) نقل می فرماید:
«هیچ مؤمنی نیست که ماه رمضان را، به حساب خدا، روزه بگیرد، مگر آن که خدای تبارک و تعالی، هفت خصلت را برای او لازم گرداند

۱⃣ هرچه حرام در پیکرش باشد محو و ذوب گرداند.

۲⃣به رحمت خدای عزوجل نزدیک می شود.

۳⃣خطای پدرش حضرت آدم را می پوشاند.

۴⃣خداوند لحظات جان دادن را برای او، آسان کند.

۵⃣از گرسنگی و تشنگی روز قیامت در امان است.

۶⃣خدای عزوجل از خوراکی های لذیذ بهشتی او را نصیب دهد.

۷⃣ بالاخره خدای عزوجل، برائت و بیزاری از آتش دوزخ را به او عطا فرماید

منبع
من لایحضر صدوق ۷۴/۲

 

ضرورت_قرآن

۱٫ رهبری قرآن:

عن رسول الله صلی الله علیه و آله أنَّه قالَ: «عَلَیکُمْ بِالْقُرآنِ فَاتَّخِذُوهُ إماماً وَقَائِداً (۵) ؛ بر شما باد قرآن! پس قرآن را پیشوا و راهنمای خود قرار دهید.
۲٫ برتری قرآن: عَن رَسُولِ اللهِ صلی الله علیه و آله أنَّهُ قالَ: «فَضْلُ القُرآنِ عَلَی سائِرِ الکَلامِ کَفَضْلِ اللهِ عَلَی خَلْقِهِ؛ (۶) برتری قرآن بر سایر سخنها مانند برتری خداست بر آفریدگانش.»
۳٫ شیرینی گفتار قرآن: عن الامام علی علیه السلام أنَّهُ قالَ: «تعَلَّمُوا کِتابَ اللهِ تَبارَکَ وَتَعالَی فَإنَّهُ أحْسَنُ الحَدیثِ وَأبلَغُ المَوعِظَهِ وَتَفَقَّهوا فیهِ فَإنَّهُ رَبیعُ القُلوبِ وَاسْتَشْفُوا بِنُورِهِ فَإنَّهُ شِفاءٌ لِما فی الصُّدُورِ وَأحْسِنُوا تِلاوَتَهُ فَإنَّهُ أحْسَنُ القِصَصِ؛ (۷) کتاب پروردگار پاک و بلند مرتبه را فرا گیرید که همانا آن نیکوترین سخن و رساترین موعظه است. و درآن تفکر کنید که همانا قرآن بهار دلهاست و از نورانیتش شفاء بخواهید که همانا قرآن شفای دلهاست و تلاوتش را نیکو کنید که برترین قصهها [در آن] است.»
۴٫ جامعیت قرآن: عن امیر المؤمنین علیه السلام أنَّهُ قالَ: «مَنْ أرادَ عِلْمَ الاوَّلینَ وَالاخِرِینَ فَلْیثَوِّرِ القُرآنَ؛ (۸) هر که میخواهد دانش پیشینیان و آیندگان را فرا گیرد در قرآن دقیق شود.»

دستاورد همنشینی با قرآن:
۱٫ کفاره گناهان: عن رسول الله صلی الله علیه و آله أنَّهُ قالَ: «عَلَیکَ بِقِراءَهِ القُرآنِ فَإنَّ قِرائَتَهُ کَفّارَهٌ لِلذُّنوبِ وَسِتْرٌ فی النَّارِ وَأمَانٌ مِنَ العَذابِ؛ (۹) بر تو باد قرائت قرآن زیرا که خواندن قرآن کفاره گناهان و پوششی از آتش [دوزخ] و ایمنی از عذاب است.»
۲٫ دوری از فساد و زشتی: عن رسول الله صلی الله علیه و آله أنَّهُ قالَ: «یا بُنَی! لاتَغْفُلْ عَن قِراءَهِ القُرآنِ فَإنَّ القُرآنَ یحیی القُلُوبَ وَینْهی عَنِ الفَحشَاءِ وَالمُنْکَرِ؛ (۱۰) فرزندم! از خواندن قرآن غافل مشو که قرآن دلها را زنده میکند و [انسان را [از زشتی و بدی دور میدارد.»
همنشین قرآن:
یکی از همراهان حضرت امام خمینی قدس سره در نجف اظهار داشت: «ایشان هر روز ده جزء از قرآن را در ماه مبارک رمضان تلاوت میکرد.»

[۵]. علاء الدین متقی بن حسام الدین الهندی، کنز العمّال، بیروت، مؤسسه الرساله، ۱۴۰۹ ق، حدیث ۴۰۲۹٫
[۶]. بحار الانوار، ج۹۲، ص۱۸٫
[۷]. تحف العقول، ص ۱۵۰٫
[۸]. کنز العمال، ح ۲۴۵۴٫
[۹]. بحار الانوار، ج۹۲، ص ۱۷٫
[۱۰]. کنز العمال، ح ۲۷۶۸٫

 

امام علی(علیه السلام):

⚡️برای مرگ آماده شوید،
زیرا مرگ بر سر شما سایه افکنده است.

« نهج البلاغه، خطبه ۶۴

 

پیامبر اکرم صلی الله علیه:

سرآغاز نامه ی عمل مؤمن، محبت علی بن ابی طالب است

بحارالانوار، ج۳۹ ،ص۲۸۴

 

کسى که به خانوادهاش بدى مىکند، هیچ امیدى به او نیست.

مَن أساءَ إلى أهلِهِ لَم یَتَّصِل بِه تَأمیلٌ
امیرالمومنین علیه السلام

عیون الحکم والمواعظ، صفحه ۴۴۳

 

 

امام محمدباقر(ع):

هر بار که مؤمن توبه و استغفار خود را تجدید کند خدا نیز مغفرت و آمرزش خود را برای وی تجدید مینماید.

سفینه، ج ۱، ص ۱۲۷

 

موشکا رو زدیم دیگه
که دست درازی نکنید

یه لحظه هم برای ما
حاشیه سازی نکنید

این بشه درس عبرتی
برا شما تا بدونید

دیگه توی این حوالی
ترقه_بازی نکنید

سیلی_سپاه

 

 

امام حسن مجتبی علیه السلام میفرمایند :

با همسایه ات به نیکى همسایگى کن تا مسلمان باشى.

بحارالانوار ج ۷۸ ص ۱۱۲.

 

امیرالمؤمنین علیه السلام فرموده :

پرهیزکار را سه نشانه است:

١- اخلاص در عمل

٢- کوتاهى آرزو

٣- بهره گرفتن از فرصتها

تصنیف غررالحکم ص ۲۷۴ ، ح ۵۹۹۴

 

امیرالمومنین امام علی علیه السلام میفرمایند :

پر درد ترین مردم ( در روز قیامت) غیبت کننده است.
غررالحکم و دررالکلم ص ۱۸۸

 

قال الامام الصادق – علیه السّلام – :

القیامه عُرسٌ المتقین.

امام صادق – علیه السّلام – فرمود:

قیامت، روز شادمانی تقوا پیشگان است.

«بحار الانوار، ج ۷۰، ص ۲۸۸»

 

مؤمن و منافق نسبت به حضرت امیر چه حسی دارند؟

امیرالمومنین_علی (علیهالسلام) فرمودند:

«لَوْ ضَرَبْتُ خَیشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَیفِی هَذَا عَلَی أَنْ یبْغِضَنِی مَا أَبْغَضَنِی وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْیا بِجَمَّاتِهَا عَلَی الْمُنَافِقِ عَلَی أَنْ یحِبَّنِی مَا أَحَبَّنِی وَ ذَلِک أَنَّهُ قُضِی فَانْقَضَی عَلَی لِسَانِ النَّبِی الْأُمِّی ص أَنَّهُ قَالَ: «یا عَلِی لَا یبْغِضُک مُؤْمِنٌ وَ لَا یحِبُّک مُنَافِق.»

اگر با همین شمشیرم، بینی مؤمن را از بیخ بزنم تا با من دشمنی کند، دشمنی نخواهد کرد!
و اگر همه دنیا را به پای منافق بریزم تا مرا دوست بدارد، مرا دوست نخواهد داشت!
و این، از آن روست که قضای الهی چنین رقم خورده و بر زبان پیامبر امّی (صلّیاللهعلیهوآله) جاری شدهاست که فرمودند:
ای علی، مؤمن با تو دشمنی نمیکند و منافق تو را دوست نمیدارد.

نهج البلاغه، ص۴۷۷، الحکمه۴۵

 

ابونعیم الفضل بن دکین باسناده عن حریث:

امیر المومنین علیه السلام از هیچ منبری پایین نیامد جز اینکه می فرمود: از زمانی که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از دنیا رفت، من علی پیوسته مظلوم واقع شدم.

بحار الأنوار (ط – بیروت) ج۲۸ص۳۷۰

عن مُسَیَّبِ بْنِ نَجَبَهَ قَالَ:

شخصی آمده بود مدینه و اموال او را دزدیده بودند. وارد مسجد شد در حالی که امیرالمومنین علیه السلام سخنرانی می کرد، گفت: وای، بر من ظلم شده است.

حضرت دستور داد بنشین. بعد از خطبه فرمود: بیا جلو و او نزدیک آمد
حضرت فرمود:به اندازه ریگ های بیابان و موهای حیوانات به علی بن ابی طالب ظلم شد.

بحار الأنوار ج۲۸ ص ۳۷۳

 

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم

هنگامی که زن و شوهر به همدیگر نگاه میکنند، خداوند متعال نیز با نظر رحمت به آنها مینگرد

نهج الفصاحه، ح ۶۲۱

 

قال رسولالله – صلی الله علیه و آله – :

اِنّ أفضَل النّاسِ عبداً من تواضَعَ عَنْ رفعَهٍ.

رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود:

بالاترین مردم از جهت مقام بندگی، کسانی هستند که با وجود رفعت شأن و مقام، فروتن و متواضع باشند.

«بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۱۷۹»

 

امام صادق علیه السلام:

هر کس دو سوره عنکبوت و روم را در ماه رمضان، در شب بیست و سوم بخواند، به خدا قسم اى ابو محمّد او از اهل بهشت است

تهذیب الأحکام جلد ۳ صفحه ۱۰۰

 

امیرالمومنین علی علیه السلام فرموده :

ای کمیل اگر سختی و فشار به تو روی آورد، زیاد بگو:

“لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم”

تا سختی ها بر طرف گردد.

و اگر نعمتی از جانب خدا به تو رسید زیاد بگو:

“الحمدلله” تا نعمت افزون گردد

و چون روزیت دیر رسید زیاد بگو:

“استغفرالله ربی و اتوب الیه”تا روزیت، وسعت یابد.

 

تحف العقول/ص۱۶۸

 

قال الامام الباقر – علیه السلام – : إنَّ المؤمنَ إذا صافَحَ المؤمنَ تفَرَّقا مِن غَیرِ ذَنبٍ.

امام باقر – علیه السلام – فرمود:

هرگاه مؤمن با مؤمن دست دهد، از یکدیگر جدا می شوند در حالی که گناهان آنان پاک شده است.
«الخصال، ص ۲۲، ح ۷۵»

 

آداب دعا کردن
امام صادق(علیه السلام) مى فرماید:

«إِیَّاکُمْ أَنْ یَسْأَلَ أَحَدٌ مِنْکُمْ رَبَّهُ شَیْئاً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَالاْخِرَهِ حَتَّى یَبْدَأَ بِالثَّنَاءِ عَلَى اللهِ وَالْمِدْحَهِ لَهُ وَالصَّلاَهِ عَلَى النَّبِیِّ وَآلِهِ ثُمَّ الاِْعْتِرَافِ بِالذَّنْبِ وَالتَّوْبَهِ ثُمَّ الْمَسْأَلَهِ

مبادا هیچ یک از شما از خدا درخواستى کند مگر اینکه نخست ؛

حمد و ثناى او را بجا آورد
و درود بر پیغمبر و آلش بفرستد

سپس به گناه خود نزد او اعتراف (و توبه) کند

آنگاه دعا نماید».

مستدرک الوسایل ج ۵, ص ۲۱۶

 

امام رضاعلیه السلام:
در برابر قدرتمندان محتاط،در برابر دوستان فروتن،در برابر دشمنان مراقب ودر برابر مردمان گشاده رو باش.
بحارالانوار ج ۷۱، ص ۱۶۷.

 

 

امام ﻋَﻠﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ فرمودند:

در حضور هفت گروه، ٧ کار را مخفی کن تا سعادتمند گردی:

۱- ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻓﻘﯿﺮ، ﺩﻡ ﺍﺯ ﻣﺎلت ﻧﺰﻥ.

٢-ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭ، ﺳﻼﻣﺘﯽﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺧﺶ ﻧﮑﺶ.

۳-ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ، ﻗﺪﺭﺕﻧﻤﺎﯾﯽ ﻧﮑﻦ.

۴-ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻏﺼﻪﺩﺍﺭ، ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ نکن.

۵-ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ، ﺁﺯﺍﺩﯼﺍﺕ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﻩﻧﻤﺎﯾﯽ نکن.

۶-ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﯽﺑﭽﻪ، ﺍﺯ ﺑﭽﻪﻫﺎﯾﺖ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﮑﻦ.

۷-ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﯾتیم، ﺍﺯ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﻧﮕﻮ.

 

ﺗﺤﻒ ﺍﻟﻌﻘﻮﻝ، ص ۱۶۷

 

بهترین خیرات برای اموات

بهترین خیرات برای اموات چه کاری است؟

با توجه به اینکه اموات دستشان از اعمال خیر کوتاه است؛ به احسان و دعاى فرزندان و خویشان و دوستان مؤمن خود، نیازمندند.

مرحوم «علاّمه مجلسى» مى فرماید:
مخصوصاً دعا کردن براى آنان در نماز شب و بعد از نمازهاى فریضه و در مکان هاى زیارتى خوب است و براى پدر و مادر باید بیشتر دعا کرد و اعمال خیر براى آنان بجا آورد. «عمده خیرات براى پدر و مادر، اداى قرض آنان و اداى حقوق خدا و خلق از جانب آنان است».[۱]

در روایتى آمده است که رسول خدا(ص) فرمود:

براى مردگان خود هدیه بفرستید! گفتند: هدیه براى آنان چیست؟ فرمود: «صدقه و دعا».[۲]

همچنین فرمود: ارواح مؤمنان هر جمعه، به آسمان دنیا در برابر خانه ها و منزل هاى خود مےآیند و با صداى غمناکى ندا مےدهند که اى خانواده ما، اى فرزندان ما و اى پدر و مادر و خویشان ما! به ما مهربانى کنید؛ از اموالى که در دست ما بود (و اکنون در اختیار شماست) با دادن درهمى و قرص نانى و جامه اى نسبت به ما ترحّم آورید، که خداوند شما را از جامه بهشت بپوشاند!

رسول خدا(ص) که این جملات را فرمود گریه کرد و صحابه نیز همراه او گریستند….[۳]

همچنین آن حضرت فرمودند: هر صدقه اى که براى میّت داده مےشود، فرشته اى آن را به مانند طبقى از نور مى گیرد و به کنار قبر مى آورد و مى گوید:
«اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَهْلَ الْقُبُورِ» این هدیه را خانواده شما براى شما فرستاده اند. آنگاه آن میّت این هدیه را تحویل مى گیرد و وارد قبرش مےکند که همین سبب فراخى قبرش (و آسایش و آسودگى او) مى گردد.[۴]

نیز مرحوم «علاّمه مجلسى» مى فرماید:
در حدیث صحیحى آمده است که امام صادق علیه السلام در هر شب براى فرزند خود و در هر روز، براى پدر و مادر خود، دو رکعت نماز مى خواندند (و به روح آنان هدیه مى کردند) در رکعت اوّل سوره «انّا انزلناه» و در رکعت دوم سوره «کوثر» را مى خواندند.[۵]

امام صادق(علیه السلام) فرمود: ثواب اعمال خیر، براى کسى که براى مردگان انجام مى دهد، براى او و براى آن مرده، هر دو نوشته مى شود.[۶]

جهت مطالعه بیشتر به کتاب مفاتیح نوین آیت الله مکارم شیرازی مراجعه نمائید.

منابع:
۱. زاد المعاد، صفحه ۵۷۳.
۲. مستدرک الوسائل، جلد ۲، صفحه ۴۸۴، حدیث ۲۳.
۳. همان مدرک، حدیث ۲۴.
۴. همان مدرک، صفحه ۱۱۴، حدیث ۱۱.
۵. زاد المعاد، صفحه ۵۷۳.
۶. همان مدرک، صفحه ۵۷۴

 

امام رضا علیه السلام میفرمایند :

هرمقدار ازگناهانی که آدمیان به جای آورند که پیش از آن نمیکردند به همان اندازه خداوند آنان را دچار بلا میکند که خودازآن بی خبرند

اصول کافی،ج۲،ص۲۷۵

 

لحظه_استجابت_دعا

امام موسی کاظم (؏) ؛

دعاے شخص روزه دار هنگام افطار مستجاب است.

بحار الأنوار ۲۵۵/۹۲

 

حدیث_تربیتی

موضوع حدیث: پاداش اموزش قران به فرزند

پیامبر اعظم (ص)می فرمایند:
کسی که به فرزندش قران بیاموزد در روز قیامت بر سر پدر و مادرش تاج پادشاهی گذاشته می شود.

منبع حدیث: کنزالعمال ج ۱ ص ۵۴۰

 

امام سجاد علیه السلام :

اَوْحَى اللّهُ تَبارَکَ وَ تَعالى اِلى داوُودَ علیه السلام :

یا داوُودُ اذْکُرْنى فى اَیّامِسَرّائِکَ کَى اَسْتَجیبَ فى اَیّامِ ضَرّائِکَ ؛

خداوند تبارک و تعالى به داوود علیه السلام وحى فرمود : اى داوود! در روزهاى خوشىات مرایاد کن ، تا در روزهاى رنج و ناخوشىات ، تو را پاسخ گویم.

جامع الاحادیث الشیعه ، ج۱۵، ص۲۰۷،ح ۲۹.

 

حضرت امام علی علیه السلام فرمودند

فاطمه سلام الله علیها نمی گذاشت کسی از اهل خانه در شبهای قدر به خواب رود به آنان غذای کم می داد و از روز قبل برای احیای شب قدر آماده می شد و می فرمود : محروم کسی است که از برکات این شب محروم باشد.

منبع
دعائم الاسلام ، ج ۱ ، ص ۲۸۲

 

رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

أعظم النّاس همّا المؤمن یهتمّ بأمر دنیاه و أمر آخرته.

مؤمن از همه مردم گرفتارتر است زیرا باید بکار دنیا و آخرت هر دو برسد.

نهج الفصاحه جلد ۱ حدیث ۳۵۰

 

امیرالمومنین امام علی علیه السّلام فرمودند:

لا تَعزِم عَلى مالَم تَستَبِنِ الرُّشدَ فیهِ ؛

بر کارى که درستى آن بر تو معلوم نیست ، مصمّم نباش .

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۱۰۱۸۳

 

 

نهج_البلاغه

همانا این دلها همانند بدن ها افسرده می شوند، پس برای شادابی دلها سخنان حکمت آمیز بجویید.

حکمت ٩١

 

امام صادق علیه السّلام فرمودند :

انَّما شیعَهُ عَلیٍّ مَنْ عَفَّ بَطْنَهُ وَ فَرْجَهُ وَاشْتَدَّ جهادُهُ وَ عَمِلَ لِخالِقِهِ وَ رَجا ثَوابَهُ وَ خافَ عِقابَهُ؛

همانا شیعه علی علیه السلام کسی است که شکم و عورت [شهوت] خویش را عفیف نگه دارد و جهاد و تلاش او شدید باشد، برای آفریدگارش کار کند، به ثواب خدا امیدوار باشد و از کیفر او بترسد.

اصولکافی ج ۲، ص ۲۳۳

 

شهادت

رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

مَن سألَ اللهَ الشَّهادَهَ بِصِدقِ بَلَّغَهُ اللهُ مَنازلَ الشُّهَداء وَ إن ماتَ عَلَی فِراشِهِ.

هر که صادقانه از خدا شهادت مسألت کند خداوند او را به جایگاه شهیدان می رساند حتی اگر در بستر خود بمیرد.

بحارالانوار(ط-بیروت) ج ۶۷ ، ص ۲۰۱

 

شهادت

رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

یا على: لا یَخدِمُ العِیالَ إلاّ صِدّیقٌ أَو شَهیدٌ أَو رَجُلٌ یُریدُ اللّه بِهِ خَیرَ الدُّنیا وَ الآخِرَهِ؛

یا على: به خانواده خود خدمت نمى کند مگر صدّیق یا شهید یا مردى که خداوند خیر دنیا و آخرت را براى او مى خواهد.

جامع الاخبار(شعیری) ص۱۰۳

 

شهادت

امیرالمومنین امام على علیه السلام :

إِنَّ اللّه کَتَبَ القَتلَ عَلى قَومٍ و المَوتَ عَلى آخَرینَ و َکُلٌّ آتیهِ مَنیَّتُهُ کَما کَتَبَ اللّه لَهُ فَطوبى لِلمُجاهِدینَ فى سَبیلِهِ و َالمَقتولینَ فى طاعَتِهِ؛

براستى که خداوند براى گروهى کشته شدن را مقدر فرموده و براى دیگران مردن را. هر گروهى با همان سرنوشت که خداوند مقدر کرده است مى رسد. پس، خوشا به سعادت مجاهدان در راه خدا و کشته شدگان در راه طاعت او.

شرح نهج البلاغه(ابن ابی الحدید) ج۳، ص۱۸۴

 

پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله :

حقُّ علیٍّ على هذهِ الاُمّهِ کحَقِّ الوالِدِ على وَلَدِهِ.

حقّ على بر این امّت همچون حقّ پدر است بر فرزندش.

امالی(طوسی)ص۵۴٫

 

امیرالمومنین امام علی علیه السلام میفرمایند :

بزرگترین بلا, ناامیدی است.

غررالحکم ح۲۸۶۰.

 

امیرالمومنین امام علی علیه السلام میفرمایند :

آدم بد اخلاق بسیار خطا می کند و زندگی اش تلخ می شود.
غررالحکم، ح ۱۶۰۴

 

امیرالمومنین امام علی علیه السلام فرمودند:

« خانه ای که در آن قرآن خوانده شود و خدا را به یاد آرند، برڪتش زیاد مےشود و فرشتگان به آن خانه وارد مےشوند و شیاطین از آن دور مےشوند»

کافی، ج۲، ص ۴۹۹.

 

امام_على (ع) ۲۰۰:

من قرآن را به شما آموختم و باب دلایل و براهین را به روى شما گشودم و آنچه را نمى شناختید، به شما شناساندم…

 

توکل و بی نیازی

قال الامام الصادق علیه السلام:

من اُعطِیَ التّوکُّلَ اُعطیَ الکِفایهَ، ثم قالَ أتَلوتَ کتابَ اللهِ عز و جل: «و مَن یَتوکَل عَلی اللهِ فَهو حَسبُهُ».

کسی که توکل را به انسانها اعطاء کرده، بی نیازی هم از

ناحیه خود او اعطاء می شود سپس این آیه را تلاوت

فرمودند:

و مَن یَتوکَل عَلی اللهِ فَهو حَسبُهُ

کسی که توکل کند بر خدا، خداوند کفایت کننده او است.

الکافی، ج ۲، ص ۶۵

 

امام موسی کاظم (علیه السلام) میفرمایند

در نیمروز بخوابید که خداوند روزهدار را در خوابش اطعام میکند و سیراب میسازد (گرسنگی و تشنگیاش را برطرف میکند)

 

کافی، ج۴، ص۶۵، ح۱۴

 

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند :

اگر خداوند به تو نعمتی داده است از آن نعمت استفاده کن

انَّ اللّه َ یُحِبُّ اِذا اَنْعَمَ عَلى عَبْدٍ اَنْ یُرى اَثَرُ نِعْمَتِهِ عَلَیْهِ وَ یُبْغِضُ الْبُؤْسَ وَ التَّبَؤُّسَ

خداوند دوست دارد وقتى به بنده اى نعمت داد اثرش در او دیده شود و فقر و تظاهربه فقر را دشمن مى دارد.

تحف العقول، ص