قالَ الإمامُ الْحَسَنِ الْعَسْکَری علیه السلام :

مَنْ لَمْ یَتَّقِ وُجُوهَ النّاسِ لَمْ یَتَّقِ اللهَ.

کسی که در مقابل مردم بی باک باشد و رعایت مسائل اخلاقی و حقوق مردم را نکند، تقوای الهی را نیز رعایت نمی کند.

بحارالأنوار، ج ۶۸، ص ۳۳۶

پیامبراکرم(ص)
‌
درهای آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده میشود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد.
‌
بحار،ج۹۳،ص۳۴۴

 

اعمال شب اول ماه رمضان

شب اول در آن چند عمل است :

❶ اوّل : آنکه طلب هلال کند و بعضى استهلال این ماه را واجب دانسته اند

❷ دوم : غسل اول ماه

❸ سوم : زیارت امام حسین علیه السلام

❹ چهارم : زمانی که هلال ماه مبارک رمضان مشاهده شد رو به قبله کند و دستها را به آسمان بلند کند و خطاب کند هلال را و بگوید:
«رَبّى وَرَبُّکَ اللّهُ رَبُّ الْعالَمینَ اَللّهُمَّ اَهِلَّهُ عَلَیْنا بِالاْمْن وَالاِْیمانِ وَالسَّلامَهِ وَالاِْسْلامِ وَالْمُسارَعَهِ اِلى ما تُحِبُّوَتَرْضى اَللّهُمَّ بارِکَ لَنا فى شَهْرِنا هذا وَارْزُقْنا خَیْرَهُ وَعَوْنَهُ وَاصْرِفْ عَنّا ضُرَّهُ وَشَرَّهُ وَبَلاَّئَهُ وَفِتْنَتَهُ

پروردگار من و پروردگار تو خدا پروردگار جهانیان است خدایا این ماه را بر ما نو کن با امنیت و ایمان و سلامتى و اسلام و پیشى گرفتن بدانچه تو دوست دارى و خوشنود شوى, خدایا برکت ده به ما در این ماه و خیر و خوبى و کمک آن را روزى ما کن و بگردان از ما زیان این ماه و شر و بلا و فتنه اش را

❺ پنجم : از مستحبات شب اول ماه مبارک رمضان ، خواندن دعای جوش کبیر است .

❻ ششم : همچنین خواندن دعاهای وارده مخصوصاً دعای چهل وسوم و چهل چهارم صحیفه سجادیه در این شب شفارش شده است

حلول ماه مبارک رمضان بر شما بندگان خوب خدا مبارک

 

ﻧﻤﺎﺯ ﺷﺐ اول ماه مبارک رمضان

«چهار رکعت است (هر دو رکعت به یک سلام) در هر رکعت یک مرتبه سوره حمد و پانزده مرتبه سوره توحید خوانده شود.»

ثواب خواندن نماز :

حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) ﻓﺮﻣﻮﺩند:

کسی که این نماز را بخواند خداوند متعال به او ثواب راستگویان و شهدا را عطا میکند و تمام گناهان او را بیامرزد و روز قیامت از رستگاران باشد.
وسائل الشیعه، ج ۵، ص ۱۸۶

نماز روز اول ماه مبارک رمضان

«دو رکعت است در رکعت اول بعد از حمد سوره فتح و در رکعت دوم بعد از حمد هر سوره ای که بخواهد بخواند.»

مفاتیح الجنان، اعمال ماه مبارک رمضان

فضایل مولا از زبان قران

الْحَسْرَهُ

«و آن مایه حسرت کافران است».

از امام صادق‌علیه السلام نقل شده:

مراداز «الحسره» دراین آیه شریفه امیرالمومنین علیه السلام است.

بسیاری افراد روز قیامت، به جهت کوتاهی در حقّ وی، فریاد واحسرتا سر می‌دهند:

«افسوس بر من از کوتاهی‌هایی که در اطاعت فرمان خدا کردم».

بحار_الانوار_ج۳۶_ص۱۵۰

 

استغفار
در ماه رمضان، بسیار استغفار و دعا کنید؛ زیرا با دعا از شما دفعِ بلا مى شود و با استغفار، گناهانتان پاک مى گردد

امیرالمومنین علی علیه السلام :

کافی، جلد۴، صفحه

 

امام زمان (ارواحنا لمقدمه الفداه):

قلوب ما ظرف‌هائی است برای مشیّت و اراده الهی، پس هرگاه او بخواهد ما نیز می خواهیم.

بحارالأنوار، ج ۵۲، ص

 

امام على علیه السلام:

هر کس حفظ آبرویش را خواهان است باید از جدال بپرهیزد

حکمت ۳۶۲ نهج البلاغه

 

پیامبر اکرم فرمودند:

خداوند بهشت را بر هر فحّاش بد زبان بى شرمى که باکى ندارد چه گوید و چه شنود، حرام کرده است.

کافی(ط-الاسلامیه) ج ۲، ص ۳۲۳، ح

 

امیرالمؤمنین علی(ع) می فرمایند:

أعلَمُ النّاسِ بِاللّهِ أکثَرُهُم لَهُ مَسأَلَهً؛

داناترینِ مردم به خدا، پُرخواهش ترینِ آنان از اوست.

(غرر الحکم ،ح ۳۲۶۰ )

 

حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند :

کسی که با نداشتن شایستگی رئیس شود،ملعون است و کسی که برای رئیس شدن همت گمارد،ملعون است.

وسائل‌الشیعه،ص۲۴۳

 

حضرت محمد صلی اللّه علیه و آله:

روز قیامت، بدترین مردم در پیشگاه خدا، کسانی هستند که مردم از ترس گزندشان به آنها احترام بگذارند.

میزان الحکمه، ج۵، ص

 

پیامبراکرم (صلى الله علیه وآله) فرمودند:

کسى که چیزى را مى داند و به آن عمل نمى کند و از دانش خود بهره نمى گیرد، مجازاتش در قیامت از همه شدیدتر است.

بحارالانوار، جلد ۲، صفحه۳۸

 

پیامبر صلى الله علیه و آله :

اَوَّلُ ما یوضَعُ فى میزانِ العَبدِ یَومَ القیامَهِ حُسنُ خُلقِهِ؛

نخستین چیزى که روز قیامت در ترازوى اعمال بنده گذاشته مى ‏شود، اخلاق خوب اوست.

قرب الإسناد(ط-الحدیثه) ص ۴۶، ح ۱۴۹

 

چهار سوال قیامت

امام صادق علیه  السلام ـ از اندرزهاى لقمان به فرزندش ـ

بدان ، فردا که در برابر خداوند عز و جل قرار گیرى ، از چهار چیز پرسیده مى شوى :

۱-جوانى ات را در کجا نابود ساختى؛
۲- عمرت را در کجا سپرى کردى؛
۳- ثروتت را از کجا به دست آوردى؛
۴-و آن را در کجا خرج نمودى .

پس براى آن روز ، آماده باش و پاسخش را فراهم ساز .

الکافی : ج ۲ ص ۱۳۵ ح ۲۰