این روز، روز بسیار شریفى است و براى آن چند عمل وارد است:

اوّل: غسل.

دوم: روزه گرفتن که براى آن فضیلت بسیارى است، و روایت شده هرکه این روز را، روزه بدارد، خدا ثواب_روزه یک سال را براى او بنویسد، و این روز، یکى از چهار روزى است، که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است.

سوّم: زیارت حضرت رسول صلّى اللّه و علیه و آله از نزدیک و دور.

چهارم: زیارت امیر المؤمنین علیه السّلام به همان زیارتى که حضرت صادق علیه السّلام زیارت کرده، و به محمّد بن مسلم تعلیم دادند، باب زیارات (مفاتیح)

پنجم: هنگامیکه روز بالا آمد، دو رکعت نماز بجا آورد که در هر رکعت، پس از سوره حمد ده مرتبه سوره قدر و ده مرتبه سوره توحید بخواند

ششم: لازم است مسلمانان این روز را بزرگ بدارند، و تصدّق و خیرات بنمایند، و مؤمنان را مسرور کنند، و به زیارت مشاهد مشرّفه روند.

سیّد در «اقبال» شرحى از لزوم بزرگداشت این روز ذکر نموده، و فرموده است:
من طایفه اى از نصارى و جمعى از مسلمانان را یافتم که بزرگداشت فوق العاده اى از روز ولادت_عیسى علیه السّلام داشتند، و تعجّب کردم که مسلمانان روز ولادت پیامبرشان را که بزرگترین همه انبیاست، و به این مرتبه از عظمت است، چگونه رضایت دهند که آنرا بسیار بى مایه تر از بزرگداشت نصارى، نسبت به ولادت مسیح برگزار کنند!

مفاتیح الجنان

اعمال روز هفدهم ربیع الاول