‍ هرگز درباره بدبختی‌هایت صحبت نکن و به آنها توجه نکن. اگر توجه کنی به آنها خوراک داده‌ای.
توجه خوراک ذهن است به هرچه که توجه کنی قوی‌تر میگردد. هرگز با توجه کردن به بدبختی‌ها به آنها خوراک نرسان. بی خیال باش و بی علاقه. به یاد بسپار، توجه واقعا خوراک و تغذیه است. به چیزهای منفی توجه نکن
به رنج‌هایت توجه نکن و درباره‌اش سخن نگو. آنها را بزرگ نکن ، این کار بسیار مخرب و نابود کننده است. به رنج‌هایت بی‌توجه باش و با این کار آنها خواهند مرد.
تمام توجه‌ات را به شادی‌های کوچک معطوف کن. لحظات کوتاه شادی را ارج بگذار و خودت را کامل در آنها غرق کن. اینگونه آن لحظات کوتاه رشد خواهند کرد و در تمام زندگی‌ات منتشر خواهند شد. بدانید، بهشت مکانی جغرافیایی نیست ،جایی قرار ندارد. بهشت شیوه‌ای از زندگی است، همان‌گونه که جهنم نیز راهی برای زندگی است. جهنم و بهشت همین‌جا هستند. درست در وسط زندگی‌ات. گاهی اتفاق می‌افتد که تو در جهنم قرار داری و شخصی که کنارت نشسته است در وسط بهشت است. پس بهشت و جهنم از یکدیگر دور نیستند، حالات روانی هستند، راه‌های زندگی هستند.
همه‌اش به خودت بستگی دارد…